مطالعه‌ی مدل‌سازی منتشرشده در ژانویه ۲۰۲۱، تصویر اطمینان‌بخشی از آینده‌ی پس از دنیاگیری ترسیم کرده است که در آن، SARS-CoV-2 طی چند سال تا چند دهه‌ی آینده از پاتوژنی خطرناک به یک ویروس کرونای سرماخوردگی دیگر تبدیل میشود. به گفته‌ی نویسندگان، کاهش پیش‌بینی‌شده در حدت ویژگی خاص ویروس است که به‌ندرت موجب بیماری جدی در کودکان میشود.حدت عامل بیماری‌زا، تعیین‌کننده شدت ایجاد بیماری واضح میان افراد عفونی است.
براساس گزارش The Conversation، بسیاری از کارشناسان معتقدند که نباید از این نتیجه‌گیری نویسندگان تعجب کرد؛ زیرا تمامی ویروس‌ها به مرور زمان قدرت انتقال بیشتر و قدرت بیماری‌زایی کمتری به دست می‌آورند. از این گذشته، از دیدگاه تکاملی منطقی نیست که پاتوژن به میزبانی که برای بقای خود به آن وابسته است، آسیب برساند.
البته با اعلام احتمال واقع‌بینانه که گونه‌ی به‌شدت واگیردار B117 با افزایش خطر مرگ همراه است، این استدلال آرامش‌بخش در هم شکسته شد. هر چند شواهد بیشتری نیاز است؛ اما برآوردهای اولیه‌ی گروه مشاوره ویروس‌های تنفسی نوظهور بریتانیا، حکایت از آن دارد که گونه‌ی B117 ممکن است حدود ۳۰ درصد کشنده‌تر باشد. البته شاید این مورد فقط استنثائی برای قانون مذکور باشد و هنوز بتوانیم اطمینان داشته باشیم که به‌تدریج از شدت تأثیر SARS-CoV-2 کاسته میشود.
بنابراین، چه مدرکی برای این دیدگاه وجود دارد؟ چقدر می‌توانیم در پیش‌بینی این موضوع که تکامل چگونه رابطه‌ی پاتوژن و میزبان را شکل می‌دهد، اطمینان داشته باشیم؟
قانون کاهش حدت
باکتری‌شناسی به نام توبالد اسمیت، در اواخر قرن ۱۹ در مورد قانون کاهش حدت سخن گفت. اسمیت با مطالعه‌ی بیماری منتقله از طریق کنه‌ها طی دهه‌ی ۱۸۸۰، متوجه شد شدت بیماری براساس درجه‌ی عفونت قبلی تعیین میشود. گاوهایی که به‌طور مکرر در معرض پاتوژن قرار گرفته بودند، نسبت به گاوهایی که برای اولین بار با آن مواجه می‌شدند، دچار بیماری بسیار ملایم‌تری می‌شدند. اسمیت استدلال کرد که میزبان و پاتوژن به مرور زمان به سمت رابطه‌ی دوجانبه‌ی بی‌خطرتری حرکت می‌کنند.
akhbar tecnolozh9 بیماری ,پاتوژن ,میشود ,کاهش ,ویروس ,قانون کاهش ,اطمینان داشته ,مرور زمان منبع
درباره این سایت